لاشه خر

مرده ای را تحفه ی جانان کنی لاشه خر را هدیه ی سلطان کنی

چون مهر کند فلک سوار ی از چالش لاشه خر چه خیزد

خمخانه را حلال بگفتن بود محال کان بست ریش لاشه خر بی جل و جوال

چو گم کردی وی اندر عشقبازی تو همچون لاشه خر تا چند تازی

وین لاشه خر ضعیف بد ره را اندر دم رفته کاروان بندم

بی کتابان با کتاب اندر سر هم میزند چون سگان بر لاشه خر مرده اندر مزبله

چون براتی ندارد اندر ره لاشه خر را به دست دزد مده

عیسی که نقره خنگ سپهر ست مرکبش زو هیچ کم نشد که بر آن لاشه خر نشست

راه فلک میروی راحله بر لاشه خر قوت روان میدهی لقمه ی پر استخوان

داشت یکی لاشه خر پشت ریش بر تن او زخم ز اندازه بیش