لاثم

معنی کلمه لاثم در لغت نامه دهخدا

لاثم. [ ث ِ ] ( ع ص ) کوبنده و شکننده. || بوسه دهنده. || آنکه دهان بندد. ( منتخب اللغات ).

معنی کلمه لاثم در دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] ریشه کلمه:
اثم (۴۸ بار)ل (۳۸۴۲ بار)

جملاتی از کاربرد کلمه لاثم

أَ لا یَظُنُّ أُولئِکَ أَنَّهُمْ مَبْعُوثُونَ لِیَوْمٍ عَظِیمٍ هذا الکلام تعظیم لاثم المطفّف و تشدید، و هذا الظّنّ یقین و المعنی: الا یستیقن «اولئک» الّذین یفعلون ذلک. أَنَّهُمْ مَبْعُوثُونَ لِیَوْمٍ عَظِیمٍ ای لمجی‌ء یوم عظیم، و هو یوم القیامة. و قیل: معناه انّهم لو ظنّوا انّهم یبعثون ما نقصوا فی الکیل و الوزن. و قیل: کلّ من نقص حقّ اللَّه من زکاة و صلاة و صوم فهو داخل تحت هذا الوعید. قال الحسن: المراد به المؤمنون و المعنی أ لیس یعلمون انّهم یبعثون فما عذرهم فی التّطفیف.