فراست شناس

معنی کلمه فراست شناس در لغت نامه دهخدا

فراست شناس. [ ف ِ س َ ش ِ ] ( نف مرکب ) قیافه شناس. ( آنندراج ) ( غیاث ). و قیافه علمی است که بدان از صورت ، سیرت شناخته میشود. ( غیاث ) :
فرستاده ام سوی هر کشوری
فراست شناسی و صورتگری.نظامی.بد و نیک هر صورتی از قیاس
شناسم که هستم فراست شناس.نظامی.چنین داد پاسخ فراست شناس
که فرمان شه را پذیرم ، سپاس.نظامی.رجوع به فِراست شود.

معنی کلمه فراست شناس در فرهنگ عمید

= قیافه شناس: چنین داد پاسخ فراست شناس / که فرمان شه را پذیرم سپاس (نظامی۵: ۹۶۱ ).

معنی کلمه فراست شناس در فرهنگ فارسی

( صفت ) کسی که علم فراست داند قیافه شناس : چنین داد پاسخ فراست شناس که فرمان شه را پذیرم سپاس .

جملاتی از کاربرد کلمه فراست شناس

گر چه دلت هست فراست شناس گفت کسان نیز همی دار پاس