فتح باب

شده‌ست بسته چنان راه فیض بر دل صائب که از خدنگ تو امید فتح باب ندارد

فتح سعادت از سر عزلت برآیدت کوکشت زرد عمر تو را فتح باب شد

دیدم جایی که فتح باب آنجا بود منزل گه آرام و شباب آنجا بود

بر دست یکی تیغ چو آب است مرا کز وی همه ساله فتح باب است مرا

یافته از درگه تو فتح باب بارگه اِنَّ اِلینا اِیاب

ز آن پیشتر، که چرخ گشاید کتاب صبح برخیز و باش منتظر فتح باب صبح

مشو به سینه چاک از گزند عشق ایمن که سینه چاک زدن فتح باب رسوایی است

وصال خواهم و این در به روی من که گشاید ز خنده شکرینت چو فتح باب نبینم؟

ایا شهی که به یک فتح باب همت تو جهانیان را در موج آسمان افکند

کشت امید چون نرویاند گریه کو فتح باب هر نظر است