فاعی. ( ع ص ) خشمناک کف برآورده از دهان. ( آنندراج ) ( اقرب الموارد ). مؤنث آن فاعیة است. فاعی. ( اِخ ) نام موضعی. رجوع به فاعو ( اِخ ) شود.
جملاتی از کاربرد کلمه فاعی
و قال ابن عباس: نزلت سورة الانعام فبرکت ناقه رسول اللَّه (ص) من ثقل القرآن و هیبته. و معنی ثقل القرآن هیبة القرآن. و روی: انّ الحارث بن هشام سأل رسول اللَّه (ص) فقال: یا رسول اللَّه کیف یأتیک الوحی؟ فقال: «احیانا یأتینی مثل صلصلة الجرس و هو اشدّ علیّ فینفصم عنّی و قد وعیت ما قال و احیانا یتمثّل لی الملک رجلا فیکلّمنی فاعی ما یقول».