غیب گویی

معنی کلمه غیب گویی در لغت نامه دهخدا

غیبگویی. [ غ َ / غ ِ ] ( حامص مرکب ) عمل شخص غیبگو. خبر دادن از نهان. گفتن غیب. پیشگویی. رجوع به غَیب و غیبگو شود.

( ~ . ) [ ع - فا. ] (حامص . ) خبر دادن از رازهای پنهان .

غیب گفتن، خبر دادن از اسرار و امور نهانی.

حالت و عمل غیبگوی اخبار از مغیبات .

خبر دادن از رازهای پنهان.

بر سر آبها روان گردی غیب گویی و غیبدان گردی

در آتش بوی خود عنبر چو بنهاد رموز غیب گویی کرد بنیاد