معنی کلمه غوغاگر در لغت نامه دهخدا غوغاگر. [ غ َ / غُو گ َ ] ( ص مرکب ) آنکه فتنه و غوغا جوید. غوغاطلب. فتنه گر. آشوب طلب. رجوع به غوغا شود.
جملاتی از کاربرد کلمه غوغاگر نوبهارا! چقدر خیره و رُک حرف زنی سخت بَدمَسلَک و غوغاگر و شورش فکنی هرزه‌گردان از هوای نفس خود سرگشته‌اند گر نخیزد باد غوغاگر غبار آسوده است