غزل گفتن

معنی کلمه غزل گفتن در لغت نامه دهخدا

غزل گفتن. [ غ َ زَ گ ُ ت َ ] ( مص مرکب ) غزل سرودن. غزل پرداختن. تشبیب. تشبب :
صوفی نظر نبازد جز با چنین حریفی
سعدی غزل نگوید جز بر چنین غزالی.سعدی.

( مصدر ) غزل سرودن غزل پرداختن .

در غزل گفتن غزال فکر بکر فرخی طعنه بر گفتار سعد و شعر خواجو می‌زند

جز فرخی از طبع گهربار ندارد کس طرز غزل گفتن و در سفتن ما را

گر کنی بر خویشن مدح و غزل گفتن حرام گردد از توحید گفتن شعر تو سِحر حلال

زمانی خوردن و خفتن ندارد بجز بیت و غزل گفتن ندارد

کرده از بس فرخی شاگردی اهل سخن در غزل گفتن کسی مانند او استاد نیست

رفت هنگام غزل گفتن دگر سردی مکن راویان را گرمی هنگامه گو هرگز مباش