غرفی. [ غ َ فی ی ] ( ع ص نسبی ) آنچه با غرف بپیرایند: سقاءغرفی ؛ مشک به غرف پیراسته. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). تأنیث آن غرفیة است. رجوع به غرفیة شود. غرفی. [ غ َ ] ( اِخ ) جایگاهی است. افوه اودی گوید : جلبنا الخیل من غیدان حتی وقعنا هن ایمن من صناف و بالغرفی و العرجاء یوماً و ایاماً علی ماء الطفاف.( از معجم البلدان ).
معنی کلمه غرفی در فرهنگ فارسی
جایگاهی است
جملاتی از کاربرد کلمه غرفی
چرا ز غرفی جانباز سر نمی طلبی فدای تیغ تو جانم، به سر چه کار مرا