غدیری. [ غ َ ] ( اِخ ) نام یکی از ایلات کرد ایران که در اسفندآباد، ییلاق هوباتو ساکن اند و اصلاً از سمت بغداد آمده اند. ( جغرافیای سیاسی کیهان ص 58 ). غدیری. [ غ َ ] ( اِخ ) ابوعبداﷲ الغدیری مؤدب ، یکی از عباد بود و به قریه ٔغدیر واقع در مغرب منسوب است. ( از معجم البلدان ).
معنی کلمه غدیری در فرهنگ فارسی
ابو عبدالله الغدیری مودب یکی از عباد بود و بقریه غدیر واقع در مغرب منسوب است
جملاتی از کاربرد کلمه غدیری
نزد قدر تو غباری بود آن مستعلا پیش دست تو غدیری بود این مستعمل
زهی ناممکن آخر در غدیری کجا گنجد محیط بیکرانه
آب خوش کو روح را همشیره شد در غدیری زرد و تلخ و تیره شد
الا تا هر درختی نیست طوبی الا تا هر غدیری نیست کوثر
سرنگون شد ز بخت بد فرمای در غدیری فتاد پر گل و لای
کنارم غدیری شود هر صباح ز چشمان سیلاب باران من
تا که جزوست او نداند راه بحر هر غدیری را کند ز اشباه بحر