عنبربو
معنی کلمه عنبربو در لغت نامه دهخدا

عنبربو

معنی کلمه عنبربو در لغت نامه دهخدا

عنبربو. [ عَم ْ ب َ ] ( ص مرکب ) مخفف عنبربوی. چیزی که دارای بوی عنبر باشد. ( از ناظم الاطباء ). رجوع به عنبربوی شود :
عجب نوش شکرپاسخ چنین گفت
که عنبربو گلی در باغ بشگفت.نظامی.مگر تو شانه زدی زلف عنبرافشان را
که باد غالیه سا گشت و خاک عنبربوست.حافظ. || ( اِ مرکب ) یکی از اقسام برنج است که در گیلان به این اسم معروف میباشد. || گیاهی از تیره مرکبان که درحقیقت یکی از انواع قنطوریون محسوب می شود و چون دارای بویی مطبوع است آن را قنطوریون مشکی نیز گویند. عنبر. ( از فرهنگ فارسی معین ). و رجوع به قنطوریون شود:
در لطافت نوگلی دارم که زلف خویش را
شانه از دندانه گلهای عنبربو کند.محسن تأثیر ( از آنندراج ).اگر صد اره بر فرقم نهد رنج تهیدستی
چو عنبربو همان باشد ز غیرت روی خندانم.محسن تأثیر ( از آنندراج ).

معنی کلمه عنبربو در فرهنگ عمید

ویژگی آنچه دارای بوی عنبر باشد، خوش بو.

معنی کلمه عنبربو در فرهنگ اسم ها

اسم: عنبربو (دختر) (فارسی)
معنی: عنبر+ بو، معطر

معنی کلمه عنبربو در دانشنامه عمومی

عنبربو ( به لاتین: Anbabu ) یک روستا در جمهوری آذربایجان است که در شهرستان آستارا ( جمهوری آذربایجان ) و در دهیاری موتولایاتاق واقع شده است. این روستا در کنار رود بشه رو قرار دارد.
نام این روستا به صورت امبه بو هم گفته می شود. امبه در زبان تالشی همان عنبر است.

جملاتی از کاربرد کلمه عنبربو

سنبل و گل پرده تا برداشتی دانسته‌اند زلف عنبربو کدام و روی آتشناک چیست
ابر گوهربار گردد، باد عنبربو شود خاک نسرین خیز آید، گل سمن سایی کند
قصه ی آن زلف عنبربو بگو شب دراز است ای ندیم قصه جو
باد عنبربو چرا شد گرد مشکین بهر چیست گر نه از صحرا غزال مشکبوی من رسید
آنکه ما از بوی زلفش زنده ایم پیش آن گیسوی عنبربو بگو
خال عنبربو جدا و خط مشکین‌مو جداست آنچه خوبان را بود در کار با آن دل‌رباست
نمی دانم کدامین سبز خط در باغ می آید که هر شب باغبان گلهای عنبربو بسوزاند