علم شناخت
معنی کلمه علم شناخت در دانشنامه آزاد فارسی
مطالعۀ علمی روندهای آگاهی، تفکر و سازمان ذهن، غالباً به وسیلۀ نمونه سازی رایانه ای، یا پژوهش های مربوط به هوش مصنوعی. تعریف ساده تر آن مطالعۀ علمی ذهن یا هوش است. علم شناخت ترکیبی از مطالعات حوزه های مرتبط به هم ازجمله روان شناسی، فلسفه، علم اعصاب، زبان شناسی، انسان شناسی، دانش رایانه، زیست شناسی و فیزیک است. واضع این اصطلاح کریستوفر لانگت ـ هیگینز است (۱۹۷۳). در یونان باستان افلاطون و ارسطو درپی درک ماهیت دانش بشر برآمدند. دکارت در قرن ۱۷م مفهوم مجزا بودن جسم و ذهن را رواج داد. در دهۀ ۱۸۷۰ ویلهلم وونت دانش بشر را به عرصۀ روان شناسی تجربی وارد کرد. در اوایل قرن ۲۰ جان واتسون با طرح نظریه رفتارشناسی اعلام داشت که فقط رفتار قابل مشاهده را باید مطالعه کرد. اما از دهۀ ۱۹۵۰ این نظریه کنار گذاشته شد. در همین ایام با پیشرفت علوم رایانه ای، حوزۀ هوش مصنوعی پیدا شد و از آن پس تاکنون پیشرفت در علم شناخت ادامه یافته است.
جملاتی از کاربرد کلمه علم شناخت
کیمیاگری نیز در عهد صفوی رونق داشت. کیمیاگران به‌دنبال تبدیل فلزات به طلا و جاودان کردن عمر انسان توسط مایعی که «اکسیر» می‌نامیدند بودند. کار خود را با دعا و طلسم و تعبیرات متافیزیکی در هم آمیختند و از علوم اسرار آمیز دم می‌زدند. در همین زمان در اروپا، علم شیمی به عنوان علم شناخت تجزیه و ترکیب تجربی و آزمایشگاهی مواد درحال تکوین و توسعه بود.
کیمیاگری نیز در عهد صفوی رونق داشت. کیمیاگران به‌دنبال تبدیل فلزات به طلا و جاودان کردن عمر انسان توسط مایعی که "اکسیر" می‌نامیدند بودند. کار خود را با دعا و طلسم و تعبیرات متافیزیکی در هم آمیختند و از علوم اسرار آمیز دم می‌زدند. در همین زمان در اروپا، علم شیمی به عنوان علم شناخت تجزیه و ترکیب تجربی و آزمایشگاهی مواد درحال تکوین و توسعه بود.