عشار

بدو گفت عشار سر کن تو راه که بایست رفتن بر پادشاه

به عشار فرمود آن بی‌نظیر پی عشر هر چند خواهی بگیر

مَعْشَرَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ‌ یعنی یا جماعات الجن و الانس! یقال: جاء القوم معشر معشر و عشار عشار، ای: عشرة عشرة. یعنی یقال لهم یوم القیامة فی وقت حضورهم: ا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ‌، لَمْ یَأْتِکُمْ رُسُلٌ مِنْکُمْ‌

هم نیم عشار کز وجه حرام خانه ها سازم وسیع و زرنگار

از این گفته عشار پوشید چشم گشود از درش قفل از روی خشم