عز و علا

باش تاج کیان که بر سر چرخ تاج عز و علا فرستادی

در هندسه فقر و فنا صفرالوفم در مزرعه عز و علا ابر مطیرم

تو در مدینه دل شاد و کامران بودی به پشت پرده عز و علا نهان بودی

و چون مردم جسد و نفس بود و جسد اینجهانی بود و نفس آنجهانی بود و رسول مصطفی صلی الله علیه و آله بظاهر قول لا اله الا الله کشتن و فروختن و غارت کردن مال و فرزندان از خلق بر گرفت و ظاهر قول بر مثال جسد بود و معنی مر آن قول را چون روحست و بظاهر قول جسد مردم رسته شود دلیل آمد ما را که نفس(که) او باطن است مر جسد را بدان منزلت است که مر قول را معنی است و مر شریعت را تاویل است پس رستگاری نفس اندر باطن کتاب و شریعت است و اینحال بر کسیکه او را بصیرت باشد پوشیده نشود مگر کسی که خواهد که حق را بپوشاند و خدایتعالی او را نابینا کرده باشد بفعل بد او چنانکه فرمود عز و علا :صم بکم عمی فهم لایبصرون یعنی کرست و گنگست و کوراست پس ایشان نبینند و السلام.

سپهر عز و علا فتنه بند قلعه گشا جهان جود و سخا تاج بخش تاج ستان

امر شد از مصدر عز و علا که به‌مخلص فحش بارد بر ملا

شست چون دید گفت عز و علا اینچنین دست را نشاید خست

جهان عز و علا پناه دین و دول مدار خوف و رجا شفیع جرم و زلل

این همه عز و علا و رفعت و اجلال ذره من یافت ز آفتاب خراسان

سوره حمد و ثنای او بخوان کآیت عز و علا در شأن اوست