عذرخواه

معنی کلمه عذرخواه در لغت نامه دهخدا

عذرخواه. [ ع ُ خوا / خا] ( نف مرکب ) پوزش خواه. که معذرت خواهد :
همه پیش کاووس شاه آمدند
جگرخسته و عذرخواه آمدند.فردوسی.اشک من چون زبان خونین هم
حیلت عذرخواه میگوید.خاقانی.فرستادش به دست عذرخواهان
چنان نزلی که باشد رسم شاهان.نظامی.به مهلت ز شب عذرخواه آمدم
ز میدان سوی خوابگاه آمدم.نظامی.جرم دل عذرخواه من چیست
جز دوستیت گناه من چیست.نظامی.آنچه من دادمش بهم پیوست
پیشم آورد و عذرخواه نشست.نظامی.عذرخواه عقل کل و جان توئی
جان جان و تابش مرجان توئی.مولوی.نیامد بدین در کسی عذرخواه
که سیل ندامت نشستی گناه.سعدی ( بوستان ).عذرخواهان را خطا کاری ببخش
زینهاری را بجان ده زینهار.سعدی.هنوز ار سر صلح داری چه بیم
دَرِ عذرخواهان نبندد کریم.سعدی ( بوستان ).گرم ترانه چنگ و صبوح نیست چه باک
نوای من به سحر آه عذرخواه من است.حافظ.

معنی کلمه عذرخواه در فرهنگ عمید

کسی که عذر می آورد و طلب بخشایس می کند، عذرخواهنده.

معنی کلمه عذرخواه در فرهنگ فارسی

( صفت ) آن که پوزش خواهد معتذر پوزش خواهنده .

جملاتی از کاربرد کلمه عذرخواه

شحنه آمد پا برهنه عذرخواه که ندانستم خدا بر من گواه
آن دم که زاهدان عمل آرند در حساب لطف تو آه اگر نشود عذرخواه ما
صد جور اگر کنی به یغما جور دگر تو عذرخواه است
اگر به غیر تو چشم نظر سیه کردم بیا که خاک درت چشم عذرخواه بشست
عذر برنایی بخواهم وقت پیری گفتمی چون فرو ماندم زبان عذرخواه آورده‌ام
دو روزی عذرخواه نالهٔ دل بایدم بودن غریبی در دیار بیکسی یاد وطن دارد
اگر، ز چهره ی عفوش نقاب بر گیرد به هر گناه شود عذرخواه صد غفران
گریه و ناله عذرخواه منند دردم افشای راز می‌رسدم
دل با همه زخم های کاری باز از مژه ی تو عذرخواه است
شکوه ی او جرم ما وین جرم را دل عذر خواه تا چه سان خواهیم عذر عذرخواه خویش را