معنی کلمه عدوه در لغت نامه دهخدا
عدوة. [ ع ِدْ وَ ] ( ع اِ ) کرانه وادی. ( منتهی الارب ). کنار رود. ( مهذب الاسماء ) ( غیاث اللغات ). || جای بلند. عِدوة. ج ، عداء، عُدوات ، عُدیات. || درازی وپهنای چیزی و حد و نهایت آن. عِدو. ( منتهی الارب ).
عدوة. [ ع ُدْ وَ ] ( ع اِ ) مکان دور. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ). || جای بلند. عِدوة. ج ، عداء، عُدوات ، عُدیات. || کرانه وادی. عَدوة. ( از منتهی الارب ).