( عبیة ) عبیة. [ ع ِ / ع ُب ْ بی ی َ ] ( ع اِمص ) بزرگ منشی. فخر. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ). || ناز و منه عبیة الجاهلیة؛ ای نخوتها. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). رفع عنکم عبیة الجاهلیة؛ ای نخوتها. ( اقرب الموارد ). عبیة.[ ع ُ ب َی ْ ی َ ] ( اِخ ) نام زنی است. ( منتهی الارب ). عبیة.[ ع ُ ب َی ْ ی َ ] ( اِخ ) دو آب است بنی قیس بن ثعلبه را واقع به بطن فلخ از ناحیه یمامه. ( معجم البلدان ).
معنی کلمه عبیه در فرهنگ فارسی
دو آب است بنی قیس بن ثعلبه را واقع به بطن فلخ از ناحیه یمامه
معنی کلمه عبیه در دانشنامه عمومی
عبیه ( به عربی: عبیه ) یک منطقهٔ مسکونی در لبنان است که در استان جبل لبنان واقع شده است. عبیه ۴٬۰۰۰ نفر جمعیت دارد و ۸۰۰ متر بالاتر از سطح دریا واقع شده است.
جملاتی از کاربرد کلمه عبیه
نسب کاملش «انیس بن ناصیف بن نعمة بن سلیمان» ذکر شده است. در حمص زاده شد و نخستین آموزشها را همانجا دریافت. در اواخر سال ۱۸۶۹م همراه خانوادهاش به حماه کوچید. پدرش واعظ کلیسای انجیلی نوین بود. سلّوم به مدرسه عبیه در جبل لبنان رفت و آنجا آموزش نظامی و علوم عربی یافت. در سال ۱۸۷۷م از آن مدرسه فارغالتحصیل شد و به حماة برگشت. آموزگار برخی مدارس ابتدایی آنجا شد و کتابهای درسی مختصر در صرف و نحو، بیان و منطق نگاشت. موجز فی علم الإجتماع، موجز فی علم النفس، موجز فی علم الإقتصاد از آثاری اوست، نظم و نثرهایی از او نیز به جای مانده است.