عبدالهادی

معنی کلمه عبدالهادی در لغت نامه دهخدا

عبدالهادی. [ ع َ دُل ْ ] ( اِخ ) ابن رضوان نجا الابیاری المصری. وی کاتب و ادیب بوده و او را نظمی است. در الازهر علم آموخت و خدیو اسماعیل پاشا او را به تعلم فرزندان خود گماشت. سپس توفیق اسماعیل او را امام خاصه خود و مفتی ساخت. در حدود چهل تألیف دارد از آن جمله است : سعود المطالع فی الادب. النجم الثاقب. المسائل الادبیه. نفخ الاکمام. الباب المفتوح لمعرفة احوال الروح. زکاة الصیام بارشاد العوام و جز آن. وی به سال 1236 هَ. ق. متولد شد و در 1305 هَ. ق. درگذشت. ( از الاعلام زرکلی ).

معنی کلمه عبدالهادی در فرهنگ فارسی

ابن رضوان نجا الابیاری المصری وی کاتب و ادیب بوده و او را نظمی است در الازهر علم آموخت و خدیو اسماعیل پاشا او را به تعلم فرزندان خود گماشت سپس توفیق اسماعیل او را امام خاصه خود و مفتی ساخت

معنی کلمه عبدالهادی در فرهنگ اسم ها

اسم: عبدالهادی (پسر) (عربی) (مذهبی و قرآنی) (تلفظ: abdolhādi) (فارسی: عبدالهادی) (انگلیسی: abdolhadi)
معنی: بنده پروردگار هدایت کننده و راهنما، بنده ی خدای هدایت کننده، بنده ی خدای راهنما، ( اَعلام ) ) حاج ملاهادی بن مهدی، حکیم سبزواری [، قمری] از مشاهیر فلاسفه و حکما و متألهین اسلامی اواخر قرن سیزدهم، اهل سبزوار، دانش آموخته ی مشهد و اصفهان معروف به حاجی ملا و حاجی سبزواری و در شعر متخلص به اسرار، وی با سادگی و زهد تمام می زیست و به ملوک و امرا اعتنایی نداشت و هنگامی که ناصرالدین شاه در سبزوار به خانه ی او رفت او را بر همان حصیری که خود و دیگران می نشستند نشانید، حالات و کرامات بسیار به او نسبت داده اند، از آثار اوست: اسرارالحکم، اسرارالعبادة، الجَبر والاختیار، شرح الاسماء الحسنی، غرَر الفوائد، الّلاَلی المنتظمة، النّبِراس، ) عبدالهادی بن عبدالله عبدالهادی سِجِلماسی [ میلادی] محدث مراکشی، ساکن شهر فارس، از آثار اوست: شرح تَیسیر الوصول الی جامع الأصول، از ابن دَیبع شیبانی، ) عبدالهادی بن عبدالله بن علی ابومحمد [ میلادی] ادیب و محدث فاضل مراکشی، دانش آموخته ی فاس، متوفی در مکه یا مدینه از آثار اوست: منظومة لامیّة فی مصطَلَح الحدیث، فلک السعادة فی فصل الجهاد و الشهادة، ) عبدالهادی شَلیلَه [، قمری] فقیه اصولی امامی و محدث رجالی، از آل شلیله، متولد در نجف، متوفی در همدان، مدفون در نجف، بیست کتاب دارد از جمله: منتقی الشیعة فی احکام الشّریعة، منتهی المیزان، غایة المأمول فی الفقه والاصول، ) عبدالهادی بن اسماعیل شیرازی [، قمری] فقیه امامی، ادیب و شاعر، اهل نجف، از آثار اوست: وَسیلة النجاة، توضیح المسائل، حاشیة عروة الوثقی، ) عبدالهادی بن ابراهیم، جمال الدین الوزیر صَنعانی [ میلادی] ادیب و مورخ زیدی یمنی، از آثار اوست: طراز العَلَمین فی فضائل الحَرَمین المحترمَین، کفایة القانع فی معرفة الصّانع، هدایة الرّاغِبین الی مذهب اهل البَیت الطاهرین

معنی کلمه عبدالهادی در دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] عبدالهادی (ابهام زدایی). عبدالهادی ممکن است اسم برای اشخاص ذیل باشد: • سید عبدالهادی شیرازی، فرزند آیة الله سید اسماعیل شیرازی و از علمای شیعه• عبدالهادی حائری، مورخ معاصر ایرانی
...

جملاتی از کاربرد کلمه عبدالهادی

در مدت تحصیل در تهران، بنا بر روش حوزه‌های علمیه مبنی بر تدریس هنگام تحصیل، به تدریس ادبیات عرب، منطق و کتب مقدماتی فقه و اصول می‌پرداخت. در حدود سال ۱۳۲۲، به تشویق محمدرضا تنکابنی، برای ادامه تحصیل به اتفاق میرزا علی فلسفی عازم نجف اشرف شد. استادان وی در نجف سید ابوالقاسم خویی، شیخ محمدعلی کاظمینی، سید عبدالهادی شیرازی، محمدکاظم شیرازی و دیگران بوده‌اند. در این میان، بیشترین بهره را از محضر درس سید ابوالقاسم خویی برد و بیش از یک دوره خارج اصول و به موازات آن، خارج فقه در درس او شرکت داشت.
در این انتخابات، محمد خان و محمد محقق، معاونان اول و دوم عبدالله بودند.در این انتخابات حزب اسلامی به رهبری عبدالهادی ارغنده‌وال، حزب وحدت اسلامی مردم، یک بخش عمده حزب جمعیت اسلامی و چند نهاد و برخی از شخصیت‌های پرنفوذ سیاسی از عبدالله حمایت می‌کنند.
در نجف پس از گذراندن سطح، معقول را نزد علی محمد بروجردی و فقه و اصول را نزد سید ابوالحسن اصفهانی، سید عبدالهادی شیرازی، علی محمد بروجردی و سید ابوالقاسم خویی گذراند و در ۲۸ سالگی به اجتهاد رسید. وی در اخلاق و عرفان شاگرد دو عارف برجسته شیعه سید علی قاضی و محمدجواد انصاری همدانی بوده است.