عبدالقاهر

معنی کلمه عبدالقاهر در لغت نامه دهخدا

عبدالقاهر. [ ع َ دُل ْ هَ ] ( اِخ ) ابن حاج عبدالرجب بن المخلص العبادی. وی مردی فاضل ، عالم ، متکلم و فقیه بود و شعر میگفت. از تألیفات اوست : عقاید الدینیه علی البراهین العقلیه المستمسکات القطعیة الیقینیة. ریاض الجنان و حدائق الغفران. نیلوفریه ( که ناقص است ). فرائد الصافیة علی الفوائد الوافیة. ( حاشیه بر شرح جامی ). رفع الغوایة ( شرح الهدایة ) وجز آن ، و او را دیوان شعری است. ( از روضات ص 360 ).
عبدالقاهر. [ ع َ دُل ْ هَِ ] ( اِخ ) ابن شعیب ، مکنی به ابورفاعة. رجوع به ابورفاعه عبدالقاهر شود.
عبدالقاهر. [ ع َ دُل ْ هَِ ] ( اِخ ) ابن طاهربن محمدبن عبداﷲ البغدادی التمیمی الاسفراینی ، مکنی به ابومنصور. رجوع به ابومنصور بغدادی و به الاعلام زرکلی شود.
عبدالقاهر. [ ع َ دُل ْ هَِ ] ( اِخ ) ابن طاهر التمیمی ،مکنی به ابوسعید. رجوع به ابوسعید عبدالقاهر شود.
عبدالقاهر. [ ع َ دُل ْ هَِ ] ( اِخ ) ابن عبداﷲبن الحسین الحلبی ، مکنی به ابوالفرج شاعر مجید بود. او راست : شرح بر دیوان المتنبی.وی به سال 551 هَ. ق. درگذشت. ( از الاعلام زرکلی ).
عبدالقاهر. [ ع َ دُل ْ هَِ ] ( اِخ ) ابن عبدﷲبن محمد البکری الصدیقی ، مکنی به ابوالنجیب و معروف به سهروردی.رجوع به ابوالنجیب سهروردی و به الاعلام زرکلی شود.

معنی کلمه عبدالقاهر در فرهنگ فارسی

جرجانی (گرگانی ) ابوبکر بن عبدالرحمن ادیب و دانشمند قر. ۵ ه.( ف. ۴۷۱ یا ۴۷۴ ه.ق . ).از آثار اوست : [ اسرار البلاغه ] و [ دلائل الاعجاز ](نخستین کتابهای مرتب مدون در معانی و بیان ) [ کتاب الجمل ] معروف به [ جرجانیه ] در فقه [ کتاب المغنی ] در شرح ایضاح ابو علی فارسی مختصر المغنی بنام [ المقتصد ] [ کتاب العده ] در صرف و [ شرح الجمل ] در توضیح کتاب الجمل مذکور .
جرجانی ابن عبدالرحمن شافعی اشعری ادیب نحوی و لغوی است از پیشوایان نحو و عربیت است وی علم معانی و بیان را بنیان گذارد و تالیفات بسیار دارد از جمله : اسرار البلاغه در معانی و بیان اعجاز القر آن صغیر اعجاز القر آن کبیر التلخیص در علم معانی الحمل دلائل الاعجاز شرح الفاتحه العروض العمده فی الصرف العوامل الماه المفتاح فی شرح الصحاح و المقصد وی اشعاری نیز سروده است و بسال ۴۷۱ قمری به جرجان درگذشت

معنی کلمه عبدالقاهر در فرهنگ اسم ها

اسم: عبدالقاهر (پسر) (عربی) (مذهبی و قرآنی) (تلفظ: abdolqāher) (فارسی: عبدالقاهر) (انگلیسی: abdolghaher)
معنی: بنده پروردگار چیره و توانا، بنده ی خدای چیره شونده، ( عربی ) بنده ی چیره شونده ( خدای )، ( در اعلام ) نام چندین تن از مشاهیر ادبی و علمی در تاریخ

جملاتی از کاربرد کلمه عبدالقاهر

پس از مدتی، به تحصیل علوم عقلیات مشغول گردید. در این علم به حدی مورد وثوق کامل قرار گرفت که مقدس اردبیلی به شاگردان خود گوشزد می‌کنند که پس از من برای حل مشکلات علمی خود در شرعیات به میرعلام تفرشی و در عقلیات به میر فیض الله عبدالقاهر حسینی تفرشی رجوع کنید.
میرفیض الله عبدالقاهر حسینی تفرشی پس از هجرت به نجف در رمضان سال هزار و بیست و پنج قمری (قرن یازدهم هجری) واواخر دوران صفویه درگذشت. وی در نجف به خاک سپرده شد.