معنی کلمه عبدالغفار در لغت نامه دهخدا
عبدالغفار. [ ع َ دُل ْ غ َف ْ فا ] ( اِخ ) ابن عبدالکریم بن عبدالغفار القزوینی ملقب به نجم الدین. وی فقیه شافعی است. از کتب اوست : الحاوی الصغیر، العجایب فی شرح اللباب.وی به سال 665 هَ. ق. درگذشت. ( از الاعلام زرکلی ).
عبدالغفار. [ ع َ دُل ْ غ َف ْ فا ] ( اِخ ) ابن عبدالواحدبن وهب ملقب به أخرس. از فحول شعرای متأخر است. او را دیوانی است بنام الطرازالانفس فی شعرالاخرس. وی به سال 1225 هَ. ق. به موصل متولد شد و در 1290 هَ. ق. به بصره درگذشت. ( از الاعلام زرکلی ).
عبدالغفار. [ ع َ دُل ْ غ َف ْفا ] ( اِخ ) جمال الدین بن مولانا جلال الدین اسحاق سمرقندی. وی مردی مورخ بود. ( از رجال حبیب السیر ص 98 ).