عبایی
معنی کلمه عبایی در فرهنگ فارسی
معنی کلمه عبایی در دانشنامه عمومی
عبایی معمولی تا حدود ۶۰ سانتی متر رشد می کند و ساقه زیرزمینی ( ریزوم ) دارد، اما ساقه هوایی ندارد. پربرگ است و برگهایش پهن، کشیده، نوک تیز، نازک و همیشه سبزند و با دمبرگی بلند از سطح خاک می رویند. گل عبایی زنگوله ای شکل است و از قاعده گیاه می شکفد. درونش قرمز تیره و بیرونش ممکن است به رنگهای نخودی، سفید و صورتی کم رنگ باشد. فصل شکوفایی گلها از اواخر زمستان تا اواسط بهار است.
عبایی را در فصل بهار با تقسیم ریزوم زیاد می کنند.
عبایی در خاکهایی با زهکش مناسب و مکانهای نیم سایه به خوبی رشد می کند. در برابر تغییرات آب و هوا، کم آبی، نور کم و آلودگی هوا مقاوم، اما در برابر یخبندان حساس است. عبایی را در آپارتمان و نیز فضای باز می توان نگهداری کرد.
جملاتی از کاربرد کلمه عبایی
در قرن نوزدهم، مردان عادی ایل شلوارهای دمپا گشاد (تنبان)، پیرهن‌های بی یقه (قیناق)، عبایی بلند (ارخالق) که با شال محکمش می‌کردند و قبای نمدی گرم (کپنک) می‌پوشیدند. ایشان کلاه نمدی سیاه گردی (برک) نیز بر سر می‌گذاشتند. تفنگ، چاقو، خنجر، شمشیر و چماق نیز از مهم‌ترین قسمت‌های آراستگی مردان به‌شمار می‌آمد. در حالی که در شهرها خاصان قشقایی به ویژه عالی مقامان‌شان لباسی شبیه به خاصان قاجاری می‌پوشیدند: پیرهن بی یقه، عبای بلند و کلاه پوستی بلند و دواری که گاه سرش تخت بود.