عاقبت بین

ندارد عاقبت بین شکوه صائب از سیه بختی که حق بیش است بر آیینه از گلزار، گلخن را

که: خیز ای دل عاقبت بین من هم آیینه ی من، هم آیین من

و گر باشد آهسته و خرد خای بُوَد عاقبت بین و مشکل گشای

چو جسرت بست چشم عاقبت بین ولیعهدش تویی، بر تخت بنشین

نگاه ساده لوحان بر حریر خواب می غلطد همیشه خار در جیب است چشم عاقبت بین را

عافیتها نیست غیر از پردهٔ ساز شکست شیشه می‌بیند نگاه عاقبت بین سنگ را

همچو دل دین به باد می دادم چه کنم چشم عاقبت بین را

سر زلفی که در دنبال دارد خط معزولی کم از خواب پریشان نیست چشم عاقبت بین را

با چنین مُلک ازین دو روزه مقام عاقبت بین چگونه شد بهرام

رنجها در سفر اگرچه کشید عاقبت بین که چون بکام رسید