معنی کلمه طبه در لغت نامه دهخدا
طبة. [ طُب ْ ب َ ] ( ع اِ ) دوال که درزهای مشک به وی گیرند. اوالسیر الذی یکون فی اسفل القربة بین الخرزتین. ( منتهی الارب ). مغزی. زِه.
طبه
طبة. [ طُب ْ ب َ ] ( ع اِ ) دوال که درزهای مشک به وی گیرند. اوالسیر الذی یکون فی اسفل القربة بین الخرزتین. ( منتهی الارب ). مغزی. زِه.
معنی کلمه طبه در فرهنگ فارسی
جملاتی از کاربرد کلمه طبه
روح را قبهٔ مقدس بست طبه را خرگه مجسم زد