طاوس فلک

معنی کلمه طاوس فلک در لغت نامه دهخدا

طاوس فلک. [ ووس ِ ف َ ل َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از آفتاب است ، چنانکه زاغ کنایه از سیاهی شب است :
چو طاوس فلک بگریخت در باغ
به گل چیدن بباغ آمد سیه زاغ.نظامی.طاوس فلک هر شب شد سوخته بال و پر
هم شمع رخت سوزد گر بال و پری دارد.عطار.

معنی کلمه طاوس فلک در فرهنگ فارسی

کنایه از آفتاب است چنانکه زاغ کنایه از سیاهی شب است .

جملاتی از کاربرد کلمه طاوس فلک

باز نشناسدش امروز ز طاوس فلک هر که در حلقۀ تشریف تو بازش بیند

در بیابانی که طاوس فلک هیچ می‌سنجد درو بی‌هیچ شک

چو طاوس فلک را زرفشان کرد هزاران دانهٔ زرّین عیان کرد

همچو طاوس فلک در جلوه حسن است از آن سایه گستر بر زمین همچون همای دولت است

ز طاوس فلک بنمود محسوس مه نو چون هلال پرّ طاوس

چون شمع تجلی تو آمد به ظهور طاوس فلک مذهب پروانه گرفت

آتش خشم تو گر شعله ببالا بکشد وای طاوس فلک گرنه سمندر گردد