معنی کلمه ضیع در لغت نامه دهخدا
ضیع. [ ی َ ] ( ع اِ ) ج ِ ضیعة. ( منتهی الارب ).
ضیع. [ ی َ] ( ع مص ) ضَیاع. رجوع به ضیاع شود. ( منتهی الارب ).
ضیع
ضیع. [ ی َ ] ( ع اِ ) ج ِ ضیعة. ( منتهی الارب ).
ضیع. [ ی َ] ( ع مص ) ضَیاع. رجوع به ضیاع شود. ( منتهی الارب ).
معنی کلمه ضیع در فرهنگ فارسی
معنی کلمه ضیع در دانشنامه اسلامی
تباه شدن. . ممکن است گاهی مراد از آن ترک باشد مثل: . گفتهاند یعنی نماز را ترک کردند در مجمع از امام صادق علیه السلام نقل است که آن را با تأخیر از وقت تباه کردند نه با ترک. آیه . راجع به اعمالی است که پیش از تحوّل قبله رو به بیت المقدّس انجام داده بودند شاید مراد از ایمان عمل باشد و شاید همان ایمان باشد یعنی: خدا عمل و ایمان شما را که پیش از تحوّل قبله انجام دادهاید ضایع و تباه و بی اثر نمیکند. همه موارد استعمال این کلمه در قرآن درباره تباه نشدن اعمال اهل ایمان است. مگر آیه 59 مریم که نقل شد.
جملاتی از کاربرد کلمه ضیع
مطیع و عاصی خرد و کلان و ضیع و شریف برند بهره ز فیض زلال رحمت او
ام رسول الا آله ضیع دیناً طل فیه الدمآء حتی تعلی
مادام خوب گوی و ضیع و شریف شو پیوسته نیک خواه صغیر و کبیر باش