صف شکن

ای ماه بنی هاشم و ای صف شکن من ای در همه احوال مرا مونس و یاور

هم اندر شب تیره نزد وزیر شد آن صف شکن مهتر گرد گیر

وه چه دیار است حسن کاب و هوایش کند لشکر طفلان در او صف شکن و نی سوار

ز اندیشه پهلو صف شکن شده جان شیران گریزان ز تن

عباس شیر صف شکن دشت کربلا مقتول از ستیزهٔ خیل کلاب بود

چنان صف اعدا دریدی که گفتی به میدان کین حیدر صف شکن شد

خواهم جنونی صف شکن آشوب جان مرد و زن آرد به شورش تن به تن هم پخته را هم خام را

مرحبا مرحب کش آمد گاه وگاهی صف شکن گاه خیبر گیر وگه اژدر در از گهوار شد

خنجر کشان صف شکن خیل مهر او بر آفتاب نعل بها زر نوشته اند

حیدر صف شکن سوار دلیر برده شمشیر او مهابت شیر