صدگل

بهار آورد ار صدگل از عدم بوجود گلی شکفته که آورده صدبهار امروز

نیست چندان رونقی در رنگ عیش بی‌ثبات ورنه صدگل خنده دریک مشت زر داریم ما

از اعتدال طبع تو گر سر کنم سخن صدگل به دامن تهی مهرگان کنم

نیم بلبل که فصل گل به گلشن آشیان گیرم دهم صدگل که همچون شمع یک برگ خزان گیرم