صدر طلب

معنی کلمه صدر طلب در لغت نامه دهخدا

صدرطلب. [ ص َ طَ ل َ ] ( نف مرکب ) جوینده صدر. کسی که طالب بالانشینی است.

( صفت ) کسی که طالب بالا نشینی است جوینده صدر .

هر که این بالش و این صدر طلب کرد همی از پی سود طلب کرد نه از بهر زیان