صباح و مسا

بسم این جایگه صباح و مسا رفتم اینک بیار کفش و عصا

ز قرص مهرومه از بهر او صباح و مسا قضا بمشرق و مغرب کشید خوان کرم

تویی که ذکر ملائک زشوق بندگیت بود صباح و مسا لااله الا الله

بر زمین بوس تو صباح و مسا بر درت معتکف صبا و دبور

هزار جان مقدس بسوخت زین غیرت که هر صباح و مسا شمع مجلس دگری

حکم و فرمانش چون صباح و مسا روز و شب را دهد ضیاء و ظلم

گرفته مکنت او عرصهٔ صباح و مسا ببسته طاعت او گردن صبا و دبور

ای آنکه هر صباح و مسا از ره شرف آیند بر طواف حریم تو قدسیان

نشسته امنش در مدخل صباح و مسا گذشته امرش بر مخرج ضیاء و ظلام

صباح و مسا نیست در راه وحدت منم کز صباح و مسا می‌گریزم