شیوایی

سنت‌های ملی نقاشی دیواری که یکی از ارزشمندترین میراث هنر آذربایجانی به شما می‌رود، از جایگاه عمده‌ای در خلاقیت هنری اوستا قنبر قره‌باغی برخوردار بود. نقاش تصاویری از حیوانات و موجودات خیالی را بر روی تزئینات منشعب گل‌ها و گیاهان می‌کشید. این نقاشی‌ها ظرافت دیوار را از بین نمی‌برد، برعکس، جزئیات زبایی و شیوایی معماری آن را برجسته تر می‌کرد.

طوطی طبعم دگر آغاز شیوایی کند مدح موعود امم، با این خوش آوائی کند

انتقال دانش اغلب به عنوان مترادف برای آموزش استفاده می‌شود. علاوه بر این، اطلاعات نباید با دانش اشتباه گرفته شود، به عبارت دقیق تر، امکان انتقال دانش تجربی به دیگران وجود ندارد. اطلاعات ممکن است به عنوان واقعیت یا اطلاعات قابل درک باشد. با این حال، دانش باید با مهارت انعطاف‌پذیر و سازگار - توانایی منحصر به فرد، فرد برای استفاده از اطلاعات باشد. این شیوایی کاربرد بخشی است که اطلاعات را از دانش متمایز می‌کند. دانش معمولاً هم ضمنی و هم شخصی است؛ تشخیص دانش یک فرد برای تعیین کمیت، ذخیره و بازیابی برای یک فرد دیگر دشوار است.

آثار او بین سال‌های ۹۷۷ و ۹۹۴ ه‍.ق دیده شده که بیشتر به قلم کتابت و همگی در نهایت قدرت و شیوایی است. از باباشاه، که به «کتابت» بیش از «قطعه نویسی» گرایش داشت، چند قطعه در کتابخانه‌های ترکیه هست، و نسخه‌های متعددی از آثار ادبی فارسی را که به خطّ اوست در برخی از کتابخانه‌ها می‌توان یافت.

ابوالرَّبیع کَلاعی (۱۱۷۰-۱۲۳۷م) (نسب کامل: ابوالرّبیع سلیمان بن موسی کَلاعی حِمیَری) محدث و تاریخ‌نگار عرب اندلسی بود. به شیوایی و نیک‌نگاری (بلاغت و حُسنِ إنشا) مشهور بود.

فردوسی مفصل‌ترین روایت از داستان ایرج را ارائه می‌دهد که شیوایی و تصاویر خوش‌منظر بدیع آن جالب توجه است.

روزبه نخستین کسی است که رسماً آثاری به نثر عربی نوشت[نیازمند منبع]. آثار او در بعضی دانشگاه‌های جهان، از جمله دانشگاه‌های کشورهای عرب مانند دانشگاه قاهره، به‌عنوان نمونه‌های خوب و شیوایی از نثر عربی بررسی می‌شوند.