شفاه

هر آن شفاه که بوسید دست فرخ تو روان گذار نیارد بر آن شریف شفاه

الطرف یغلی والخف یرمی هل من شفاه منها الشفاعه

آن گه گفت: «لئن شفانی اللَّه لحرّمت علی نفسی لحوم الإبل و البانها». و روی «انّه قال لئن شفاه اللَّه لحرّم علی نفسه العروق او طعاما فیه عرق. فجعل بنوه بعد ذلک یتبعون العروق و یخرجونها من اللّحم».

من چه کنم شعرم از شفاه بیفتد بنده تسلط که بر شِفاه ندارد