شعبان المعظم

معنی کلمه شعبان المعظم در لغت نامه دهخدا

شعبان المعظم. [ ش َ نُل ْ م ُ ع َظْ ظَ ] ( ع اِ مرکب ) ماه شعبان ، چنانکه ماه محرم با وصف حرام بصورت محرم الحرام ورمضان به صورت رمضان المبارک و صفر به صورت صفرالمظفر ترکیب شود. ( یادداشت مؤلف ). رجوع به شعبان شود.

معنی کلمه شعبان المعظم در فرهنگ فارسی

ماه شعبان چنانکه ماه محرم با وصف حرام بصورت محرم الحرام و رمضان بصورت رمضان المبارک و صفر بصورت صفر المنظر ترکیب شود .

معنی کلمه شعبان المعظم در دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] شعبان یا شَعبان المُعَظّم هشتمین ماه در تقویم هجری قمری، یکی از عزیزترین ماه های اسلامی و منسوب به پیامبر(ص). شعبان از ریشه شعب است و از آنجا که در این ماه روزی مؤمنان و حسنه در آن منشعب و بسیار می گردد، این ماه شعبان نام گرفت.
ماه شعبان، منسوب به پیامبر اکرم(ص) است. او روزهای ماه شعبان را روزه می گرفت و به ماه رمضان وصل می کرد. روایاتی از معصومین در فضیلت ماه شعبان آمده است، رفتن به بهشت و برخورداری از کرامت الهی در قیامت، پاداش روزه این ماه معرفی شده است.
امام صادق (ع) از امیرالمؤمنین (ع) نقل می کند که آن حضرت می فرمود:

جملاتی از کاربرد کلمه شعبان المعظم

وزارت داخله.اداره پرسنل.نمره ۱۲۰۲ . مورخه ۲ شعبان المعظم ۱۳۳۹ (۲۲ برج حمل ۱۳۰۰) تصمیم دولت و اراده وزارت داخله بر آن است که حکام آتیه توانا و قادر به اشاعه امنیت بوده عدالت را احترام و منافع عمومی را حفظ و تجلیل کنند. بنابراین حاج باباخان اردبیلی را که شخص کافی و لایقی است و در طی مراحل خدمات سابقه اعتماد دولت را به کمال صداقت و نیات حسنه خود جلب نموده به حکومت ابهررود خمسه منص.چوب و مامور کرده‌ام که با نهایت اهتمام و جدیت در تنظیم و تنسیق امور آن حدود کوشیده و اهالی از حسن اداره ایشان متمتع و برخوردار شده و مقررات ایشان را مقررات دولتی دانند. سید ضیاءالدین طباطبایی.مهر وزارت داخله.