شعاب

و همچنین العاص بن وائل برگذشت، جبرئیل اشارت بزیر پای او کرد پس روزی بر سبیل تنزّه از مکّه بیرون شد بر شتر نشسته و در آن شعاب مکّه طواف می‌کرد، بشعبی از آن شعاب فرو آمد تا بیاساید، راست که فرود آمد پای بر مار نهاد و مار زیر پای وی بگزید تا پای وی چنان شد که گردن شتر و همان ساعت هلاک شد و می‌گفت: قتلنی رب محمّد.

وَ لا تَحْزَنْ عَلَیْهِمْ ای علی تکذیبهم فلست بمؤاخذ به و ذلک انّ النبی (ص) کان یخاف انّ اصرارهم علی الکفر لتفریط من جهته، فآمنه اللَّه منه. و قیل معناه لا تحزن علی ایذائهم ایاک، فسننصرک علیهم وَ لا تَکُنْ فِی ضَیْقٍ مِمَّا یَمْکُرُونَ فانّی اکفیکهم و اللَّه یعصمک من الناس. قرا ابن کثیر فِی ضَیْقٍ بکسر الضاد نزلت فی المستهزئین الذین اقتمسوا شعاب مکة و قد مضت قصّتهم.

آن زمان کایام بیند بر شعاب سیل خون آسیای مرگ گردان وغا گردان شده

تمام گفت که داند مدیح او بجهان تهی که داند کردن شعاب راز شعیب کذا