شرک خفی

سازد تو را به شرک خفی دیو ممتحن آرد تو را به‌ کفر جلی‌ نفس مبتلا

آن علم تو را ببرد به رهی کز شرک خفی و جلی برهی

گهی از شرک خفی گه به عبادات جلی گاه بینا و گهی کور و زمانی احول

سر معبودیم و با شرک خفی هم‌پرده‌ایم روح مسجودیم و با نَفْسِ دنی هم خانه‌ایم

آن علم ترا ببرد برهی کز شرک خفی و جلی برهی

از این رو، خواهان، در صورتی که بهر چیزی دیگر فعل یا صفت یا ذات یا وجودی را قائل بود، با آن که شهادت را به زبان آرد نیز، به شرک خفی مشرک است.

همچنین هرکه نماز به ریا کند، به حقیقت رکوع و سجود برای دیگری همی کند و اگر به سجود تعظیم آدمی مقصود بودی، شرک ظاهر بودی، ولیکن تعظیم آدمی بر آن وجه است که قبول وی مقصود شده است تا بدان که خدای تعالی را سجود همی کند، قبول وی نیز حاصل همی کند، بدین سبب این ریا شرک خفی است نه جلی.

به خدایی که جز بدو سوگند هست شرک خفی و فحش شنیع