معنی کلمه شبت در لغت نامه دهخدا
شبت. [ ش ِب ِ ] ( اِ ) رستنیی را گویند که در ماست کنند و به شیرازی «شود» خوانند. ( از برهان ). نام گیاهی است که آن را شوید نیز گویند و از تیره چتریان است. برگهای آن بسیار بریده و عطری ملایم دارد. ( از گیاه شناسی گل گلاب ص 235 ). رجوع به شوید و شیویت و شِبت و شبث شود.
شبة. [ ش َب ْ ب َ ] ( ع ص ) زن جوان. ( منتهی الارب ). مخفف شابة. رجوع به شابة شود.