شاه ملک

مهر با آن گرم جولانی به میدان وجود شاه ملک انّما را گوی چوگان است و بس

هر کسی آورده روی بر طرف قبله‌ای قبلهٔ اهل نظر شاه ملک منظر است

ناظر روی تو اندر روی فرزند توام و ان بود صابر علی شه شاه ملک صابری

قوی گردان که شاه ملک و دین است هواخواهان خیرالمرسلین است

بر درگه شاه ملک خوبی با ذلت و با شکست رفته

عدل ملک بوالملوک شاه ملک ارسلان

تو شاه ملک حسنی، من گدای درگه عشقم مقام بندگی از من، سریر عز و جاه از تو

تا علم زد بر فراز کعبه شاه ملک عشق عالم توحید را یکباره روح آمد به تن

ببارگاه شهنشاه شرق باید و بس نگاه کردن و شاه ملک لقا دیدن

چو دید او تاج اقبالش بسر، گفت: «صفی گردید شاه ملک ایران