سغراق

مستی باده این جهان چون شب بخسپی بگذرد مستی سغراق احد با تو درآید در لحد

ای ساقی شور و شر هین عیش بگیر از سر پر کن ز می احمر سغراق و شرابی را

این هم بگذشت، ای که ز تو هیچ گذر نیست سغراق وفا گیر، که سلطان وفایی

عشق تو را من کیستم از اشک خون ساقیستم سغراق می چشمان من عصار می مژگان من

ساقی بیار باده سغراق ده منی اندیشه را رها کن کاری است کردنی

تا خیزد ای فرخ زین سو اخ و زان سو اخ برکن هله ای گلرخ سغراق و شرابی را

من از شمار بشر نیستم وداع وداع به نقل و مجلس و سغراق بی‌شمار روم

ما همه مخمور لقا تشنه سغراق بقا بهر گرو پیش سقا خرقه و دستار بده

خاموش کن پرده مدر سغراق خاموشان بخور ستار شو ستار شو خو گیر از حلم خدا

سالوس نتان کردن مستور نتان بودن از دست چنین رندی سغراق رضا خورده