سرافشان

هر آنچم اشارت کنی آن کنم به پای سمندت سرافشان کنم

ای شده فتح سرافراز، ز پای علمت دست بر سر عدو از تیغ سرافشان تو باد

برآورد گه بر سرافشان کنم همه لشکرش را خروشان کنم

برنجی معطر سرافشان به قند طبق ها فزون از چه و چون و چند

که هرکو ز رای و ز فرمان من بپیچد ببیند سرافشان من

شب تیره از تیغ رخشان کنم به آورد گه بر سرافشان کنم

وگر عنان خرد داده‌ای به دست هوا چو اسپ لانه سرافشان و بی‌عنان شده‌ای

خیره سران داشتند، سجدهٔ حق عار و شد سجده گهِ گردنان تیغ سرافشان او

ز باد عمود تو کوه بلند شود خاک نعل سرافشان سمند

ازتوملک یدوزحاسد دولت رقبه است هرکجادعوی باتیغ سرافشان باشد