سرابستان

سرو نازی تو در سرابستان سرکشی او همه ز ما دیده

پیش قدّ تو در سرابستان سرزنش ما به سرو ناز آریم

به پاداش چه؟ ای منعم! به عشرت در سرابستان ز غم وارسته در دریای نعمت، غوطه ور گردی؟

آن سهی سرو در سرابستان گر کند میل سوی ما عجبست

بنای اصلی (گنبدی) باغ در قسمت شمالی و در جهت رو به قبله باغ احداث شده‌است. محل اصلی تختگاه در باغ بر بالای محور تقارن قرار گرفته‌است. ایوان، شاهنشین و سرابستان در این جایگاه قرار دارند که غالباً با چشم‌انداز‌هایی زبیا از باغچه‌هایی با گل‌های رنگین و ردیف درختان کنار جوی‌های دو سمتِ گذر محوری باغ، آب مورد نیاز شرب مردم را از باران که در آب انبارها «آب انبار مصلا» جمع می‌شوند، در کنار باغ واقع است که به صورت یک فضای عمومی خود را نمایان کرده‌است. پیش از آنکه باغ مصلا با این نام شناخته شود، با نام «باغ حاجی» خوانده می‌شد، چون از قناتی با همین نام آبیاری می‌شد. فضای بسته مجموعه «باغ مصلا» و فضای باز آب انبارش، در میان چهار خیابان شهر نائین که به میدانچه‌ای می‌رسد، نمایان می‌باشد.

گل دو هفته بیش نبود در سرابستان ولی حسن او و عشق من هر لحظه می گیرد بلاغ

در سرابستان قدرش شکل انجم بر فلک قطره‌های شبنم‌ند افتاده بر نیلوفری

در سرابستان مستان ره نبرد هر که چون ما سو به سو جویا نشد

در سرابستان جنّت بلکه در فردوس نیز مثل تو ای نور چشمم در جهان یک حور نیست

همیشه در سرابستان جانم قد و بالای چون شمشاد بادت

گر بخوانی یک دو بیتی دلپذیر از شعر من در سرابستان تو با دستان خوش آواز گوی