سبک پوی

معنی کلمه سبک پوی در لغت نامه دهخدا

سبک پوی. [ س َ ب ُ ] ( نف مرکب ) تیزرونده. تندرو :
از اندیشه دل سبک پوی تر
ز رای خردمند ره جوی تر.اسدی.

تندرو، روندۀ چابک و چالاک.

تیز رونده تند رو

بگفت این و زد بر صف کافران رکاب سبک پوی او شد گران

از اندیشه دل سبک پوی تر ز رای خردمند ره جوی تر

برخیز و سمند کن سبک پوی از چهره سکه موج خون شوی

چو دیدم چنین شرمسار وغمین نشستم سبک پوی بر پشت زین

مر آن باره با گوهر آگین ستام سبک پوی و زرینه زین و لگام

بیفشرد مردانه برباره ران رکاب سبک پوی او شد گران