سبق خوان

بس که گردی گاه کج گه راست پیش اوستاد درگه تعلیم چون طفل سبق خوان بینمت

ای پرستار یکی گر تو توئی تا کجا باشی سبق خوان دوئی

مکتب عشق تو هست مسکن صد بوعلی طفل سبق خوان در او محتشم استاد فن

طفلی که از تجلی او زاد عقل پیر پیری که عقل طفل سبق خوان و او خبیر

همه جان نثاریم بر گرد تو سبق خوان عشقیم و شاگرد تو