سایه رو

من چو سایه رو به دیوار عدم آورده‌ام تو بمان جاوید ای خورشید تابان! خیر باد

تو آفتاب حسنی و ما سایه توایم ای آفتاب حسن ازین سایه رو متاب

ندارد صرفهٔ غیرت به جنگ سایه رو کردن خجالت نقد بیکاری‌که با ما گفتگو دارد

هر کجا چون سایه رو آرم ز آباد و خراب نیست جز افتادگی سر منزل دیگر مرا

تو ز آن سایه رو از چه بر تافتی چو حربا سوی مهر بشتافتی؟!