زبون گشتن

معنی کلمه زبون گشتن در لغت نامه دهخدا

زبون گشتن. [ زَ گ َ ت َ ] ( مص مرکب ) گرفتار شدن. اسیر شدن. پای بند گردیدن :
گر این سان بیک بلده گشتی زبون
که در پیش تخت تو ریزند خون.( گرشاسب نامه ص 154 ).آن مرغ که بود زیرکش نام
در دام بلای تو زبون گشت.عطار. || لاغر و نزار شدن. خسته و فرسوده گشتن :
چو می تان بشادی شود رهنمون
بخسبید تا تن نگردد زبون.فردوسی. || مقهور شدن. مغلوب گشتن.خوار گردیدن :
همه روم تا خاور و هند و چین
زبون گشت گرشاسب را روز کین.( گرشاسب نامه ص 328 ).نیست از مردی عروس دهر را گشتن زبون
زن که خائن بود بر شوهر بمعنی شوهر است.جامی. || خوار شدن. ذلیل گردیدن :
چنان خوار گشتیم و زار و زبون
که یک تن سوی ما گرایدبخون.فردوسی.

معنی کلمه زبون گشتن در فرهنگ فارسی

گرفتار شدن اسیر شدن خوار شدن خاشه و خوشه

جملاتی از کاربرد کلمه زبون گشتن

به گنج و به لشگر غرور آیدت زبون گشتن از کار دور آیدت
گفت به خود خلقتِ عشق از منست این چه ضعیفّی و زبون گشتن است