زبون تر

نداند که پیل ار چه باشد دلیر زبون تر بود او به چنگال شیر

هر روز فلک کین من از سر گیرد بر دست خسان مرا زبون تر گیرد

بر ناصح او مار زبون تر بود از مور بر حاسد او مور قوی تر بود از مار

با من بیچاره میکوشد مدام من زبون تر آمدستم والسلام

باز چون با صعوه خوگر می شود از شکار خود زبون تر می شود