ربیع الثانی

معنی کلمه ربیع الثانی در لغت نامه دهخدا

ربیعالثانی. [ رَ عُث ْ ثا ]( ع اِ مرکب ) بصان. ( منتهی الارب ). ربیعالاَّخر. ماه چهارم از ماههای قمری اسلامی. رجوع به ربیعالاَّخر شود.

معنی کلمه ربیع الثانی در فرهنگ عمید

ماه چهارم سال قمری، پس از ربیع الاول.

معنی کلمه ربیع الثانی در فرهنگ فارسی

بصان ربیع الاخر

معنی کلمه ربیع الثانی در دانشنامه آزاد فارسی

رجوع شود به:ربیع الآخر

معنی کلمه ربیع الثانی در دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] ربیع الثانی یا ربیع الآخر، چهارمین ماه سال هجری قمری است.
ربیع به معنی بهار از ماده رَبع است. علت اینکه به این ماه ربیع گفته می شود این است که نامگذاری این ماه در فصل بهار رخ داده است.

جملاتی از کاربرد کلمه ربیع الثانی

سید محمد طباطبایی در ۲۸ ربیع الثانی سال ۱۳۳۹ ق برابر با ۱۹۲۱ م و ۱۹ دی ۱۲۹۹ شمسی در تهران درگذشت. آرامگاه او در شهرری و نزدیکی حرم عبدالعظیم واقع است.
نورچشم کرام اسمعیل، بیستم ربیع الثانی است و در خدمت خدام امیدگاهی حاجی زید مجده با عزتی لایق، زندگی می سپرم. بسیار مایل است که تاریخ آیات این دولت روز افزون را من انشا کنم. خدمتی نام انگیز، مداخل خیز، عزت آویز است. امتثال امر خدام حاجی زید فضله نیز بر من واجب، خاصه این خدمت که صلاح دنیا و آخرت ماست، ولی چون دماغم سوخته و آن حوصله ها که سابق بود نمانده، هنوز هوشی بذل کار نکرده ام، و دوشی زیر بار نداده، تا تقدیر خدائی چیست؟ باری بشود یا نشود دخلی به کار تو ندارد.