زبان اطفال. [ زَ ن ِ اَ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) زبان مخصوصی که مادران بااطفال بدان سخن میگویند و اسم اشیاء را با تحریفی خاص ادا میکنند و یا نامی دیگر بر آن مینهند مانند: اَخ = بد. تلخ ، پاپا = پدر، پوفه = آش و هرچیز خوردنی ، توتو = مرغ ، قاقا = شیرینی. || زبان کودکانه. زبان کودکی. زبانی ساده و بچگانه که با کودکان گویند. رجوع به زبان کودکی شود.
جملاتی از کاربرد کلمه زبان اطفال
خواندند مشت جهال یا مرگ یاستقلال و اندر زبان اطفال تلقین شد این عبارت