روشن ضمیر

یکی را ز مردان روشن ضمیر امیر ختن داد طاقی حریر

بیخود نیافتم من بر آب زندگی دست روشن ضمیر پیری هادی راه کردم

ای دل روشن ضمیر بر همه دل‌ها امیر صبر گزیدی و یافت جان تو جمله مراد

زن کار پیرا‌ی روشن ضمیر بدان خواسته گشت خواهش‌پذیر

عزّتِ عقل هست سوی روان نزد روشن ضمیر پاک روان

خوش آنکه وارهاند ما را ز ما زمانی روشن ضمیر پیری یا خوبرو جوانی

افسون روشن ضمیر متولد ٢۵ مردادماه ١٣۵١ در شهر تهران با اصالتی مازندرانی است. او در ١١ سالگی به همراه پدر و مادرش به آمریکا مهاجرت کرد.

با خرد گفتم بگو تا کیست این روشن ضمیر پیر پر تمکین که رای او ز رویش انواراست

جامی از سوز درون گشتم بسی روشن ضمیر صیقل آیینه شد خاکستر این گلخنم

بر خاطر گشاده و روشن ضمیر تو پوشیده نیست سرّی جز سرّ غیب‌دان

او دختری آگاه و روشن ضمیر و نجیب بود که حاضر نشد با خدایان نزدیکی کند. در نهایت گفته میشود با پرسئوس ازدواج کرد، ولی برخی میگویند زئوس به او تجاوز کرد و از او پسردار شد.

مرد حر از لااله روشن ضمیر می نگردد بندهٔ سلطان و میر