رویدادنامه

مهم‌ترین منابع کلاسیک یونانی برای زندگانی کوروش، هرودوت (حدود ۴۸۴ تا ۴۲۵ پیش از میلاد)، کسنوفون (حدود سال‌های ۴۳۰ تا ۳۴۵ پیش از میلاد) و کتسیاس (سال‌های ۴۱۵ تا ۳۹۸ پیش از میلاد در ایران) است. مهم‌ترین منابع شرقی، رویدادنامه معروف نبونعید، شاه کلدانی است که از کوروش شکست خورد و گزارش خود کوروش، استوانه کوروش است.

بر اساس رویدادنامه سرت که در سده یازدهم نوشته شده‌است، هرمز برای انتقام شکست پدرش از رومیان، به امپراتوری روم اعلان جنگ داد. رویدادنامه اربیلا از این می‌گوید که زمانی که امپراتور روم دست به آزار و اذیت مسیحیان زد، هرمز سپاه بزرگی را جمع‌آوری کرد و برای انتقام آنان به روم لشکر کشید. با این حال در اعتبار این دو گزارش تردید جدی وجود دارد. شهبازی معتقد است که حمله هرمز به غسانیان در سوریه اینگونه در این دو رویدادنامه قرون وسطایی بازتاب پیدا کرده است.

عنوان‌های سلطنتی کوروش به‌طور کامل عبارت بودند از: شاه بزرگ، شاه پارس، شاه انشان، شاه ماد، شاه بابل، شاه سومر و اکد و شاه چهار گوشه جهان. رویدادنامه نبونید به تغییر عنوان کوروش از «شاه انشان» به «شاه پارس» اشاره می‌کند. فرانسوا والات آشورشناس نیز می‌نویسد: «وقتی آستیاگ علیه کوروش لشکرکشی کرد، کوروش را «شاه انشان» می‌خواندند، اما وقتی کوروش در راه لیدیه از دجله عبور می‌کند، «شاه پارس» است.

از فیلم‌هایی که وی در آن نقش داشته است می‌توان به روماسانتا، روتوایلر، دختر جدید، جمعه سیاه و ایفای نقش اِرتِریا در مجموعه تلویزیونی خیال‌پردازی رویدادنامه شانارا اشاره کرد.

در سال ۱۵۴۸، دادگاه چوسان حکم داد که ایم سانگ‌گو جامعه را آشفته می‌کند و باید تبعید شود. سَگَنوُن (사간원) که از مخالفان سلطنت بود اصرار داشت که ایم سانگ‌گو باید اعدام شود. با این حال پادشاه میونگ‌جونگ چوسان، اعدامِ او را ممنوع کرد و گفت که صِرفِ تبعید، کافی است. در این رویدادنامه بحث می‌شود که آیا او باید مانند سایر افرادِ مشابه در هند، کشته شود یا نه.

رویدادنامه نبونید از رویدادهای آغازین به تخت نشستن نبونید در ۵۵۶ پ.م. شروع می‌شود و اندک زمانی پس از فتح بابل توسط هخامنشیان در ۵۳۹ پ.م. به پایان می‌رسد. حداقل بخشی از این رویدادنامه در دوران کوروش نگاشته شده‌است، چرا که لحنش نسبت به نبونید پرخاشگرانه می‌شود. این متن همچنین از جنگی میان ایشتوویگو، شاه ماد، و کوروش و تسخیر هگمتانه، پایتخت ماد توسط ارتش هخامنشی در ششمین سال تاج‌گذاری نبونید، یعنی ۵۵۰ پ.م. سخن به زبان می‌آورد (خط های۱–۴). نویسندهٔ سالنامه به جنگی در چند صد کیلومتری جنوب شرقی بابل اشاره می‌کند و می‌نویسد: «شاه اشتومه گو، لشکر خود را برای جنگ با کوروش، شاه انشان، فرستاد ولی لشکر بر او شورید، او را به زنجیر کشیده و تحویل کورش دادند».