روی زرد

اندر آن زورق دو مرد زرد روی زرد رو عریان بدن آشفته موی

ز روی زرد و دل درد و سوز سینه مپرس که آن به شرح نگنجد بیا به چشم ببین

به روی زرد هر گردی ازین راه که میبینی نشان مرد راه است

چون تو بود ای ماه از تو روی زرد چون تو بود ای از تو دل خون آفتاب

گربه‌ای مبتلای جوع‌الکلب دل سیه، روی زرد چون زر قلب

یلان را بباشد همه روی زرد چو لرزه برافتد به مردان مرد

کجا شد از می وصل تو سرخ رویی من که در خمار غمم غیر روی زرد نماند

تا که آید لطف بخشایش‌گری سرخ گردد روی زرد از گوهری

مگو رنگی ندارد جامی از عشق سرشک سرخ و روی زرد من بین

نماند از می وصل تو سرخرویی من که در خمار غمم غیر روی زرد نماند