معنی کلمه رنود در لغت نامه دهخدا
رنود. [ رَن ْ وَ ] ( اِ ) غیبت است که درمقابل حضور باشد. ( برهان قاطع ) ( از ناظم الاطباء ).
رنود
رنود. [ رَن ْ وَ ] ( اِ ) غیبت است که درمقابل حضور باشد. ( برهان قاطع ) ( از ناظم الاطباء ).
معنی کلمه رنود در فرهنگ عمید
معنی کلمه رنود در فرهنگ فارسی
( صفت ) ۱ - زیرک حیله گر محیل . ۲ - لاقید لاابالی آنکه پای بند به آداب و رسوم اجتماعی نباشد . ۳ - ( تصوف ) الف - آنکه ظاهر خود را در ملامت دارد و باطنش سالم باشد . ب - ( تصوف ) آنکه شراب نیستی دهد و نقد هستی سالک را ستاند . ج - ( تصوف ) آنکهاز اوصاف و نعوت و احکام و کثرات و تعینات مبرا گشته همه برنده محو و فنا را از خود دور ساخته و تقید به هیچ قید ندارد به جز الله . یا رندان خاک بیز ( تصوف ) باریک بینان کسانی که دقیقهای از دقایق تحقیقات را فرو نگذارند. یا رند دهل دریده کسی که قدم از جاده شرع بیرون نهاده باشد .
غیبت است که مقابل حضور باشد
جملاتی از کاربرد کلمه رنود
درو نه عربده یی از رنود و اوباش است درو نه ولوله یی از خروش و فریاد ست
بلخ شهریست در آکنده به اوباش و رنود در همه شهر و نواحیش یکی بخرد نیست
این یکش هدیه همی آرد ازکوی رنود و آن یکش وعده همی خواهد در دیر مغان
هماره بنگه اوباش و جایگاه رنود همیشه مهد خرافات و گاهوارهٔ غی
همش چشم رنود ری بدنبال همش خون روس قم بگردن
در صحبت رنود خرابات و متّقی چیزی طمع مدار که در کاینات نیست